در این مقاله ضمن بررسی ایرادات شبکه اتریوم به معرفی اتریوم 2.0 و همچنین فازهای متفاوت مرحله آخر بروز رسانی این شبکه خواهیم پرداخت. همین ابتدای امر بهتر است با نام صحیح این پروژه آشنا شویم. عوام آن را به اتریوم 2 میشناسند اما نام اصلی آن سرِنیتی Serenity است. این شبکه هم مثل اتریوم ، شبکه بلاکچین است اما میتوان گفت نسخه بروز رسانی شده اتریوم قبلی است. واضح است که توسعه دهندگان اتریوم با مشاهده ایراداتی در این شبکه فعلی به فکر ارتقاء آن افتادند.

آیا میدانید ایرادات وارد بر شبکه فعلی اتریوم چیست؟

همانطور که در مقاله های قبلی اتریوم توضیح دادیم ، اتریوم دومین شبکه بلاکچین در بازار رمز ارز از نظر ارزش مبادلات است.شبکه متن بازی که قابل برنامه نویسی است. در حال حاضر الگوریتم اتریوم بر مبنای گواه اثبات کار است.یعنی این ماینرها هستند که علاوه بر تأیید تراکنش ها و قراردادن آنها در بلاک، اترهای این شبکه را هم استخراج میکنند.

از آنجایی که ماینرها به منظور انجام اینگونه فعالیت ها به دستگاه های ماینر بسیار پر قدرتی نیاز دارند و با مصرف مقادیر زیادی از انرژی به محیط زیست آسیب میزنند، کارمزد تراکنش های این شبکه بالاست. البته سرعت انجام تراکنش های اتریوم هم بسیار کند است. این مسئله تحت عنوان مقیاس پذیری شبکه شناخته میشود.

بنابراین توسعه دهندگان اتریوم به فکر بروز رسانی شبکه افتادند.

این بروزرسانی همان راه اندازی اتریوم 2 یا شبکه سرِنیتی است. این پروژه عظیم که به انقلابی در شبکه اتریوم معروف شده از سال 2015 آغاز به کار کرد. شبکه اتریوم با انتشار مقاله ای درباره مسیر راه اندازی و توسعه آن فعالیتش را آغاز کرد. همانطور که گفتیم اجرای فورک سرِنیتی اقدامی بزرگ و گسترده به حساب می آمد و پیاده سازی آن در یک گام غیر قابل تصور بود. لذا کارشناسان با معرفی چهار مرحله اساسی این عملیات( فورک) ، روند پروژه را شفاف سازی کردند.

جهت مشاهده ادامه مقاله به آدرس وب سایت فکت کوینز مراجعه نمایید.

در ادامه قسمت سوم وایت پیپر اتریوم:

هدف اتریوم ادغام و بهبود مفاهیم اسکریپت نویسی، آلتکوین ها و پروتکل های متای مبتنی بر زنجیره است . این سیستم به توسعه دهندگان و برنامه نویسان اجازه میدهد برنامه های مبتنی بر اجماعی را ایجاد کنند که از قابلیت هایی مثل مقیاس پذیری، استاندارد سازی، ویژگی های کامل، سهولت در توسعه و تعامل متقابل و همزمان برخوردار باشند.

اتریوم از طریق آخرین لایه بنیادی انتزاعی این فعالیت را انجام می دهد. یک بلاکچینی که به زبان برنامه نویسی مبتنی بر تورینگ کامل نوشته شده.و  برای افراد شرایط ایجاد قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن های غیرمتمرکز را فراهم میکند. تا از این راه قوانینی دلخواه برای مالکیت ،فرم های تراکنش و توابع انتقال وضعیت وضع کنند. مهمترین بخش این است که میتوان نسخه ای از Namecoin را  در دو خط کد نوشت. البته بقیه پروتکل ها مثل ارزها و سیستمهای اعتبار سنجی( رپیوتیشن) در کمتر از 20 خط کد نوشته میشوند.

قراردادهای هوشمند، جعبه های رمز نگاری شده با ارزشی هستند که تنها در صورت وجود شرایطی خاص قفل آنها باز میشود. این قراردادها میتوانند بر روی پلتفرم ما که بسیار قدرتمند تر ازپلتفرم بیتکوین است، ساخته شوند. قدرت مضاف این پلتفرم به خاطر وجود قابلیت هایی اعم از تورینگ کامل، بلاکچین هوشمند و وضعیت است.

حساب های کاربری اتریوم

در سیستم اتریوم، فاز ( وضعیت) از حسابهای کاربری ای تشکیل شده که هر حساب یک آدرس 20 بیتی دارد. انتقال وضعیت ،حامل مبلغ و اطلاعاتی بین کاربران است. 4 بخش یک حساب اتریوم عبارتند از:

• عدد نانس، شمارش گری که برای اطمینان از اینکه هر تراکنش تنها یکبار پردازش شده به کار میرود.
• مانده حساب فعلی به اتر.
• در صورت وجود، کد قرارداد حساب کاربر.
• فضای ذخیره سازی حساب کاربر .( به صورت پیش فرض خالی است)

جهت مشاهده ادامه مقاله به آدرس وب سایت فکت کوینز مراجعه نمایید